گزارش خبرنگار اعزامی « اعتماد» از ادامه زندگی در پایتخت كشور جنگ‌زده اوكراین اما كشتار غیرنظامیان درمناطق« بوچا» و« ایرپین» دل جهانیان را به درد آورده است نهم فروردین بود كه الكساندر ماركوشین، شهردار ایرپین اوكراین در پیام ویدیویی اعلام كرد ارتش روسیه از این شهر كه در نزدیكی كی‌یف پایتخت این كشور است به‌طور كامل خارج شده است. ماركوشین با بیان اینكه «یك خبر خوبی داریم»، گفت: «هم‌اكنون عملیات پاكسازی به انجام می‌رسد.» اما این خبر چندان هم خوب نبود. انتشار تصاویر كشتار غیرنظامیان در مناطق بوچا و ایرپین دل جهانیان را آزرد. می‌دانستم هدف قرار دادن غیرنظامیان بی‌گناه غیر قابل قبول است و این موضوع باید تحت یك بررسی مستقل قرار گرفته و مسوولان آن شناسایی شوند و پاسخگو باشند، اما نمی‌دانستم روزگار چند روز بعد مرا به این قتلگاه می‌رساند. ورود به شهر ارواح ایرپین، شهر كوچكی در شمال غربی كی‌یف است كه 40 هزار نفر جمعیت دارد. البته شهری كه حالا دیگر به كی‌یف متصل نیست. این شهر به وسیله یك پل بزرگ به شهر كی‌یف وصل می‌شد كه بعد از تهاجم نظامی روسیه به این شهر و بمباران آن ارتباط این دو شهر با یكدیگر قطع شد و مردم این دو شهر مجبور هستند كه از روی آوارها و عبور از رودخانه به آن سوی پل بروند، پلی كه دیگر وجود ندارد و تا چشم كار می‌كند دود است و خرابی و ماشین‌هایی كه واژگون شده‌اند یا در آتش سوخته‌اند. دیدن این پل شما را با تصویری آخرزمانی آشنا می‌سازد. در نگاه اول قطعا باورتان نمی‌شود. چیزی شبیه به بازی‌های اكشن كامپیوتری یا فیلم‌های هالیوودی است، همه چیز ویران شده است . بیشترین صدمات به غیرنظامیان وارد شده و از تاسیسات زیربنایی و علایم زندگی مدرن چیزی باقی نمانده است. ساختمان‌های مسكونی، رستوران‌ها و بسیاری از اماكن عمومی در ایرپین ویران شده و بقایای تلخی از ملزومات غیرنظامیان در كف خیابان به چشم می‌خورد از لوازم آرایش تا اسباب‌بازی كودكان و... جنازه‌ها را پیش‌تر جمع كرده‌اند و به خاك سپرده‌اند ایرپین شهر كوچكی است كه به تازگی از روس‌ها پس گرفته شده است. زندگی چند روزی است كه در این شهر تا حدودی به حالت عادی بازگشته و ساختمان شهرداری به مقر اصلی نظامیان در این شهر تبدیل شده است. هر كسی با هر توانی در این ساختمان كمك می‌كند. شهردار این شهر در خط مقدم كمك‌های مردمی است. هوا نامساعد است و گروه ما در این ساختمان پناه گرفته است.با ما مانند خود شهروندان اوكراین رفتار می‌كنند . با شهردار این شهر هم‌صحبت شدم. كسی كه روحیه جنگی و دفاعی‌اش همچنان استوار مانده و با مصایب بعد از بازپس‌گیری ایرپین خستگی را در خود نشان نمی‌دهد. هر چند خود او ناباور از دیدن كشته‌ها و حملات هوایی بود كه نیروهای روس به بار آورده بودند. او می‌گوید شهر از تصرف نیروهای روس در آمده و اكنون در اختیار ارتش اوكراین است . شهردار ایرپین امیدوار بود كه دیگر مهاجمان به شهر نزدیك نمی‌شوند و مراحل پاكسازی به خوبی پیش برود. وقتی كه از او جدا می‌شوم، الكساندر ماركوشین امیدواری می‌كند كه با كمك كشورهای غربی و مردم اوكراین در این جنگ نابرابر پیروز خواهند شد و انتقام خون تمام كودكان اوكراینی و مردم غیرنظامی را خواهند گرفت. كی‌یف همان كی‌یف است امروز وارد كی‌یف شده‌ام.شرایط زندگی و وضعیت عمومی مردم تا حدود زیادی نسبت به گذشته بهتر شده است. اكنون می‌توان كی‌یف را شهر ایست بازرسی در دل راه‌های مارپیچ نامید . شهری كه توسط ارتش اوكراین با جدیت زیادی كنترل می‌شود، زیرا شنیده شده كه نیروهای روس با پوشش‌های مردمی و سازمان‌های مردم‌نهاد وارد شهر می‌شوند و مشكلاتی را به وجود می‌آورند. اینجا هم اسم شب وجود دارد و مردم نمی‌توانند از ساعت 9 تا 6 صبح عبور و مرور داشته باشند. در نظم جدید، اینجا مشروب ممنوع است و مردم بعد از ساعت 4 بعدازظهر اجازه خریدن مشروبات الكلی ندارند . این نظم به خوبی در شهر اجرا می‌شود، زیرا نیمی از افراد ارتش را مردم شهر تشكیل می‌دهند و بسیاری از جوانان در كی‌یف اسلحه به دست گرفته‌اند و برای نجات كشورشان هر كاری می‌كنند. آنها چند روزی است كه پشت سر هم به پیروزی‌های زیادی دست یافته‌اند. از بوچا و ایرپین گرفته تا بردیانكا. این اخبار باعث شده تا بازگشت حیات به كی‌یف به طرز فوق‌العاده‌ای محسوس باشد.با این همه فضای كی‌یف كاملا امنیتی است ولی روحیه عمومی مردم بهتر از گذشته است. نكته‌ای كه در گفت و شنود با مردم دستگیرم می‌شود، این است كه نباید از نقش ولادیمیر زلنسكی، رییس‌جمهور اوكراین در این ثبات به دست آمده غافل شد. تاثیر زلنسكی روی ارتش و مردم بی‌بدیل است. ابتدا این تصور اولیه وجود داشته كه با شروع جنگ زلنسكی شهر را ترك می‌كند اما مردم می‌گویند كه او در پارلمان نشسته است و هر روز با مقامات و بسیاری از خبرنگاران دیدار می‌كند تا پیام مظلومیت اوكراین در جهان شنیده شود. یك روزنامه‌نگار محلی به من می‌گوید: رییس‌جمهور زلنسكی در ابتدای ریاست‌جمهوری چیزی نزدیك به 30 درصد طرفدار داشته كه این درصد اكنون نزدیك به 90 درصد رسیده است و همین اعتماد مردم به منتخب‌شان باعث بازپس‌گیری بسیاری از مناطق مركزی و شمالی اوكراین شده است. با مسوول رسانه‌ای ارتش صحبت می‌كنم. طبق گفته او تا 30 كیلومتر اطراف كی‌یف پس گرفته شده است و این پیشروی ادامه دارد. ارتش روسیه به قسمت‌های مرزی بلاروس از شمال نزدیك شده است. مردم كی‌یف فرقی بین «الكساندر لوكاشنكو» رییس‌جمهور بلاروس و ولادیمیر پوتین نمی‌بینند و می‌گویند كه لوكاشنكو اوكراین و مردم این كشور را به پول فروخته است. شهر آژیرها و سكوت یكی از نمادهای شهر كی‌یف صدای آژیر خطر است كه مردم صبح‌ها بین ساعت 6 تا 8 صبح با او بیدار می‌شوند، امری كه انگار دیگر عادی شده است. امروز كه با صدای آژیر حمله موشكی بیدار شدم و به خیابان رفتم، فهمیدم كه این تصویر مردمی بازنده نیست. مردم با پوست و گوشت و استخوان‌شان این جنگ را درك كرده‌اند .پارك‌ها خالی است و عدم حضور بچه‌ها در شهر توی ذوق می‌زند.بسیاری هنوز باورشان نمی‌شود كه شهر و روستای‌شان یا محله‌شان به واسطه هیچ و پوچ بمباران شده یا از بین رفته است. اما نباید از نقش ویژه زنان در این جنگ گذشت به هر قسمتی كه پای می‌گذارید جای پای یك زن در میان است . بیش از 15 درصد ارتش اوكراین را زنان تشكیل می‌دهند. زنانی كه گاه درجات بالایی دارند و در اتخاذ تصمیمات مهم سهمی بسزا را برای خود به وجود آورده‌اند. دیروز هم در شهر ایرپین جایی كه تا خط مقدم فاصله چندانی ندارد زنانی را دیدم كه شجاعانه در تصمیمات تاثیر می‌گذاشتند و شاید بیش از مردها آماده نبرد بودند؛ نكته مهمی كه باعث شده این یكپارچگی از لحاظ حسی فكری و جنسی در تمام آحاد جامعه حفظ شود. جالب اینكه در جنگ، عشق و عشق‌ورزی نمرده است. تازه عروس‌ها به همراه همسر خود در جنگ حضور پیدا كرده‌اند .بسیاری دیگر نیز در جنگ با هم آشنا شده‌اند و بعد ازدواج كرده‌اند یا قرار ازدواج گذاشته‌اند. این همراهی و همدلی در تمامی صنوف مردم دیده می‌شود. مانند نانوایی كه در كی‌یف در خیابان انتانوویچ برای مردم شیرنی و نان مجانی می‌پزد یا رانندگانی كه ماشین‌های‌شان را در اختیار ارتش قرار داده‌اند و هیچ چشمداشتی به آینده جنگ ندارند، یا خانواده‌های داغدار و عزیز از دست داده كه مشوق ادامه حضور جوانان در نبردند و... تمام این مسائل باعث شده است كه قدرت نظامی اوكراین در روزهای اخیر از لحاظ ذهنی بیشتر و بهتر و قوی‌تر از ارتش روسیه باشد. وحشت از مین مین‌های خنثی نشده در اطراف كی‌یف یكی از نگران‌كننده‌ترین موضوعات ارتش اوكراین است. اطراف كی‌یف و به خصوص شهر ایرپین و بوچا پر از مین‌های كار نكرده است كه توسط ارتش روسیه كار گذاشته شده بود. حرف z یكی از حروف‌هایی است كه این روزها بسیار مورد توجه است و انزجار مردم اوكراین از آن به وضوح دیده می‌شود. ارتش روسیه به هر منطقه‌ای كه رفته است حرف z را روی پل و در و دیوار حك كرده، موضوعی كه باعث خشم عموم مردم است. نقل اوكراینی‌ها از روس‌ها اینجا اوكراینی‌ها می‌گویند كه سوال اصلی برای تمام مردم اوكراین این است كه ارتش روسیه در اوكراین چه می‌خواهد؟ و خود پاسخ می‌دهند كه آیا آنها آمده‌اند كه ما را از خودمان نجات دهند؟ ما كه دموكراسی داریم و حقوق بشر را می‌شناسیم. پس آنها اینجا چه می‌خواهند و با ما چه كار دارند؟ مگر ما خواسته‌ایم كه بیایند؟
نظرات